Da li su deca mlađih uzrasta češće na meti nasilja?

Svakom detetu na našoj planeti potrebna je ista briga, pažnja i ljubav. Bilo da ono uživa roditeljsko staranje ili ne.

O našoj deci bez roditeljskog staranja brine „Dom za decu Zvečanska“. Kolektiv ove ustanove objasnio nam je šta je glavni cilj ove ustanove, kakvi oblici vršnjačkog nasilja mogu biti, ko su rizične grupe i kako se oni bore protiv zlostavljanja i zanemarivanja dece bez roditeljskog staranja.

Pre svega važno je reći da je iskustvo dece bez roditeljskog staranja, kao i sam čin izdvajanja iz porodice i smeštaja u ustanovu traumatičan, kako za dete, tako i za porodicu. Ono predstavlja obično čitav niz gubitaka, među kojima je i prekid odnosa sa drugim značajnim osobama (rođacima, porodičnim prijateljima, komšilukom, vršnjacima iz vrtića ili škole) i sredinom porekla.

Zato je i osnovni cilj zaštite, nakon smeštaja u ustanovu, pružanje sigurnosti detetu, odgajanjem u bezbednijim uslovima koji omogućavaju fizičku bezbednost, siguran smeštaj, ishranu, neposrednu brigu, nadzor i vaspitanje, zdravstvenu zaštitu, rast i razvoj deteta, kao i podršku obrazovnom procesu deteta.

Ustanova ima obavezu da podržava i neguje odnos deteta sa biološkom porodicom u meri koja ne ugrožava dobrobit deteta, kao i da doprinosi radu u saradnji sa nadležnim centrom za socijalni rad na eventualnom povratku deteta u biološku porodicu, premeštaju u hraniteljsku ili usvojiteljsku porodicu.

Deca na smeštaju, pored usluga institucije, koriste usluge u lokalnoj zajednici: predškolske ustanove, škole, domove zdravlja, rekreativne, sportske, zabavne i kulturne ustanove i organizacije.

Krajnji cilj društvene brige, pa tako i zadataka koje ima Centar je da se dete ponovo integriše u zajednicu, povratkom u biološku porodicu, usvojenjem ili osamostaljivanjem nakon okončanja školovanja.

Kada je reč o najčešćim oblicima vršnjačkog nasilja sa kojima se suočavaju korisnici doma, ali i koje su najrizičnije grupe dece koje prolaze kroz isto, iz ustanove objašnjavaju.

Najčešći oblik nasilja je fizičko, uglavnom incidentno, u nastupu besa, jednokratno ili više puta ponovljeno, uz prateće zastrašivanje ili ponižavanje, mada se povremeno prijavljuju i slučajevi seksualne zloupotrebe, posebno kod dece, i žrtava i počinioca, koja su već imala takvu vrstu iskustva.

Najčešće su ugrožena deca mlađeg kalendarskog uzrasta, slabije telesne građe, sa smetnjama u razvoju, ili psihičkim teškoćama, oba pola, a najčešći počinioci su mladi starijeg uzrasta (najmanja razlika u uzrastu je 3 godine), snažnije telesne građe i sa agresivnim obrascem ponašanja uspostavljenim i pre dolaska u ustanovu.

Ukoliko vi ili neko iz vaše okoline trpi vršnjačko nasilje to možete da prijavite OVDE.